[Hunter]

Armia Ksiestwa Mazowieckiego wyruszyła w obieg po kraju. Nie znamy ich celu, ale raczej to tylko rutynowy patrol. Wojownicy Mazowieccy nie wyszli poza okręg kraju.

[ Dodano: 22 Październik 10, 21:47 ]
Bitwa o Słupsk

Ludność Pomorska (neutralni) vs. Pomorze Gdańskie (dowódca Książe Jerzy)
Odważny Książę Jerzy z Gdańskia wyrosza z niewielkim oddziałem chłopów na Słupsk. Zawiodły go jednak nadzieje na łatwe zdobycie miasta - jego ludność wystawiła również chłopów, lecz przewyższających trzykrotnie ilość wojsk księcia. jednak żołnierze z Gdańskia byli o wiele lepiej wyszkoleni, motywowała ich też obecność ich władcy, wspaniałego stratega. Dzięki brawurowej akcji Jerzy otworzył swoim żołnierzom bramę i zaatakował z zaskoczenia wrogów, których pozycja była nieco niżej, przy zasiekach. Po ciężcej walce wojska Gdańskie zostały wyparte z miatsa, lecz dzięki sprytnemu atakowi ludność pomorska otrzymała wielkie straty. Poległo ok 50 wojowników gdańskich i 150 pomorskich. Książę, zdeterminowany, pomimo utraty połowy żołnierzy spróbował tej samej taktyki z drugiej strony miasta. Na nieszczęście pomorzanie przewidzieli ten manewr i tym razem to oni zaskoczyli Gdańszczan. Książe dostał sie do niewoli.

Pomorzanie żądają 1000 denarów okupu za władcę Gdańska. Dowódcy z Pomorza Gdańskiego rozważają też odbicie władcy.

Bitwa o Sącz

Ludność krakowska (neutralni) vs. I Armia Sandomierska (Baron Czartoryski)
Armia Sandomierskia, zawierająca dobrze zorganizowanych i licznych wojowników ruszyła na Sącz. czartoryski zadecydował sie na frontalny atak. Słabo bronione miasto padło. Armia chłopska licząca ok. 300 żołnierzy została rozbita. Baron wraz z żołnierzami świetują zwycięstwo.

Sącz wchodzi pod panowanie Księcia Tarnowskiego. W skarbcu Sączu znaleziono 1000 dukatów. Zostały one przewiezione do skarbaca Tarnowskiego.

[Hunter]

Bitwa pod Obozem Buntowników (na ziemiach sandomierskich)
Buntownicy (Piotr z Lublina) vs. II Armia Sandomierska (Baron Wiśniowiecki)

Baron Wiśniowiecki rozstawił swoje wojska. Zaatakował buntowników, tak jak jego przyjaciel, Czartoryski, Sącz, taktyką "fora ze dwora" (władca wybrał żartobliwą nazwę). Wrogowie zdążyli wybudować już zasieki, z których ostrzeliwali wojowników sandomierskich łucznicy. Jednakże łuczniów Wiśniowieckiego było znacznie więcej, w związku z czym wrodzy strzelcy zostali zdziesiątkowani. Gdy lekka piechota natarła na zasieki, wyłonili się wrodzy uzbrojeni chłopi. Piechota sandomierska szybko sobie z nimi radziła, lecz przebiegły dowódca buntowników, Piotr, wysłał swoje njlepsze wojsko (lekką piechotę) na tyły, i zaatakował nią łuczników Wiśniowieckiego. Ten, szybko zawrócił piechotę spod zasieków i wybił lekką piechotę wroga. Wtedy dokonano szarże na garstke wrogów. Wszyscy zostali wybici. Włącznie z Piotrem.

Buntownicy pokonani. Wiśniowiecki stracił ok. 100 LP i 200 Ł. Obóz zniszczony. znaleziono w skarbcu 1500 denarów.

[Hunter]

Bitwa pod obozem buntowników (na ziemiach czeskich)

Buntownicy (Gavel Czech) vs. I oddział praski (Pavel Tatarski)

Wojownicy Bohemii okrążyli badytów i przystąpili do szturmu na bandytów. Czesi byli w przewadze liczebnej oraz byli lepiej uzbrojeni. Po krotkiej walce udało im się przebić przez zasieki, lecz buntownicy bronili sie zaciekle. Zażarta była ta walka, jednak gdy już wiekszosć łotrów poległa, Gavel Czech spróbował ucieczki. Jednak Pavel nie pozwolił mu uciec. Był wspaniałym łucznikiem i grot jego strzały przszył żołądek Gavla, który już wjeżdżał w las.

Czesi wygrywają. Tracą ok. 100 LP i 150 Ł. W namiocie Gavla znaleziono 1000 dukatów.

[Hunter]

Bitwa o Łęczycę

Ludność krakowska vs. II Armia mazowiecka (Krzysztof grodzki)

Oblężenie przebiegło szybko i sprawnie. Ludność w Łeczycy nie stawiała zbytniego oporu. Wojska Mazowieckie wzięły miasto szturmem.

Łeczyca wchodzi w panowanie Księstwa mazowieckiego. Grodzki stracił ok. 50 Łuczników i LP.

[Hunter]

Bitwa pod obozem buntowników (na ziemiach mazowieckich)

Buntownicy (Przemysł spod Płocka) vs. I Armia mazowiecka (Władysław Łomżański)

Armia Mazowiecka była powyżej dwa razy liczniejsza, jednak obóz buntowników był usadowiony na wzgórzu, a łotrzy walczyli zaciekle. W koncu Władysław wprowadził swą armię w centrum obozu. Szturm powiódł się, ale padło wielu dzielnych żołnierzy.

Obóz zniszczony. Do skarbca mazowszan trafia 1000 dukatów. Z Mzowszan padło ok 50 Lp, 100 UC i 150 Ł.

[Hunter]

Bitwa o Kraków

Ludność krakowska vs. I Pułk Księstwa Śląskiego (Gen. Marceli Raczek)

Ludność krakowska była zupełnie bez woli walki. Wolała nie ginąć, przytłczany była bowiem o masakrch ludności broniących innych krakowskich miast. Śązacy w nielicznych rozruchach stracili tylko 2 (!) żołnierzy.

Kraków został przejęty przez Ślązaków. Do ich skarbaca trafia 1000 dkatów.

[Hunter]

Przejęcie Żarnowa

(przez armie sandomierską)

Ludnośc nie śmiała stawiać oporu. Chlopi nie chcieli umierać jak ich pobratymcy broniący innych miast.

Żarnów wchodzi pod panowanie Tarnowskiego. W skarbcu znaleziono 500 dukatów.

[Hunter]

Bitwa pod obozem banitów (na ziemiach połockich)

Banici (Turgiej Czarny) vs. Armia Połowców (Książę Damian II)

Wpierw zaatakowali łucznicy księcia Damiana. Trochę ich padło, lecz znacznie oczyścili drogę lekkiej piechocie. Jej szarża raz na zawsze zgniotła banitów. Połowcy świętowali łatwe zwycięstwo.

Obóz rozbity. Połowcy zdobywaja 1000 dukatów. Zginęło ok. 50 łuczników Damiana.

[Hunter]

Bitwa pod obozem buntowników (na ziemiach śląskich)

Buntownicy (Tomasz Szymon) vs. II Pułk wojska śląskiego (Rafał Blacha)

Buntownicy sprytnie rozłożyli swe wojska i zaatakowali Ślązaków na leśnym gościńcu. Słabo walczący w zwarciu łucznicy pierwsi padli pod naporem chłopów i lekkiej piechoty. Jednakże Rafał Blaha zachował trzeżwość umysłu i wyprł wrogów z gościńca głęboko w las. Osłabieni buntownicy wrócili do leśnego obozu, ale zaraz zasypał ich grad śląskich strzał.

Obóz rozbity. Do skarbca Ślązaków trafia 1000 dukatów. Zgineło ok 200 łuczników i 100 LP Blachy.

[Fryzjer]

Bitwa pod Poznaniem (1204 rok)

I Pułk Księstwa Śląskiego (Gen. Marceli Raczek) vs. Garnizon Miejski (anonimowy dowódca)

Ogromna Armia śląska stanęła pod murami grodu. Biskup Jan zwołał ludność poznańską i zmobilizował straż miejską do działania. Brak murów spowodował, że wojska Marcelego Raczka bez problemu wtargnęły do miasta i zaczęły rzeź. Przeszło dwutysięczny oddział rozgromił nieliczne siły Poznanian. Wielkie zwycięstwo!
Skarbiec Poznania był bardzo biedny. Marne 200 sztuk złota musiało zadowolić wojowników. Jednak morale pułku jest bardzo dobre. Nie stracono ani jednego żołnierza.

[Fryzjer]

[ Dodano: 27 Listopad 10, 14:02 ]
Oblężenie Gniezna (1204 rok)

II Armia Księstwa Mazowieckiego (Gen. ?) vs. Garnizon Miejski (anonimowy dowódca)

Wojska mazowieckie były co prawda słabiej uzbrojone niż śląskie, ale niemal dorównywały liczbą siłom południa. Gniezno - dawna stolica Polski - pod słabymi rządami mało aktywnego księcia Kacpra popadło w ruinę. Mazowieckiej armii zrobiło się przykro. Ten smutek przerodził się w nienawiść i złość do Wielkopolan, którzy zmarnotrawili dorobek przodków.
Rozwścieczone oddziały zerwały liche zasieki i wtargnęły do grodu. Wojska gnieźnieńskie - 200 Łuczników i tyleż samo chłopów - zajęły pozycję wokół ratusza. Lecz siły najeźdźców były tak silne, że rozbiły w puch tę nędzną armię. Miasto zostało przejęte w ciągu dwóch godzin.
Stolica Wielkopolski zawierała w skarbcu większość zasobów tych ziem. Mazowszanie zdobyli 1200 sztuk złota. Krew za zwycięstwo przelało 34 Chłopów, 7 Łuczników i 8 żołnierzy lekkiej piechoty.

[Fryzjer]

Bitwa o Przemyśl (1204 rok)

II Armia Sandomierska (Gen. ?) vs. ludność przemyska (anonimowy dowódca)

II Armia Sandomierska wtargnęła do nic nie spodziewającego się Przemyśla. Już się wydawało, iż obejdzie się bez walki, gdy nagle pojawił się mieszczanin, który zorganizował liczącą kilkuset ludzi armię. Bitwa przypominała rzeź. Ofiary padały z obydwu stron, lecz ostatecznie zwyciężyła taktyka i wyposażenie Sandomierzan. Przemyśl został podbity.
Po stronie atakujących poległo 100 żołnierzy Lekkiej piechoty i 50 Łuczników. Jednak wojownicy znaleźli opuszczoną kopalnię. Szacuje się, iż żyła złota warta może być nawet 5000 sztuk złota! Jednak w wyniku zawału zginęło kolejnych 30 LP i 20 Łuczników. Udało się zebrać surowce warte 1500 sztuk złota. Reszta tkwi pod skałami i potrzebna będzie pomoc Niemców, którzy posiadają lepsze machiny górnicze, aby ją wydobyć.

[Fryzjer]

Oblężenie Kalisza (1209 rok)

II Armia Mazowiecka (Gen. ?) vs. ludność kaliska (anonimowy dowódca)

Potężne wojska Jana Sprawiedliwego wyruszyły z Gniezna do Kalisza. Armie wtargnęły do miasta i szybko je opanowały. Oddziały miejskie stawiły niewielki opór. Kalisz został podbity w bardzo krótkim czasie. Udało się się wreszcie ująć Radosława Baczyńskiego, który ukrywał się tutaj przez kilka lat. Mazowszanie spalili go na stosie.
Zginęło 10 żołnierzy Lekkiej Piechoty. Miasto nie posiadało praktycznie żadnych zasobów. Burmistrz, słysząc o zbliżającej się wojnie (najprawdopodobniej dowiedział się od Baczyńskiego, który mógł przechwycić parę informacji), nakazał zlać całe złoto miasta w różne statuetki, które zostały ukryte gdzieś w lasach. Aby je odzyskać, potrzebna będzie pomoc tropicieli ruskich...

[Fryzjer]

Bitwa o Nuremburg (1209 rok)

I Oddział Praski (Gen. Pavel Tatarski) vs. ludność nuremburska(anonimowy dowódca)

Sytuacja pomiędzy Królestwem Bohemii a Marchią Lusatnijską była napięta od dłuższego czasu. W końcu bojowy Henryk II zdecydował się wypowiedzieć wojnę i wysłał wojska pod Nuremburg.
Przeciwko niemu stanęła prawie cała ludność miejska. Około tysiąca rebeliantów. Rozegrała się krwawa bitwa, z której zwycięsko wyszły armie Pavla Tatarskiego. Miasto zostało opanowane.
Poległo aż 209 żołnierzy Lekkiej Piechoty i 47 Łuczników, jednak w Skarbcu znaleziono aż 2000 sztuk złota, które pozwolą na zmobilizowanie kolejnych regimentów.

Wojska natrafiły na dziuplę rozbójników pod Nuremburgiem. Twierdzą, że posiadają istotne informacje na temat Lusatii. Żądają jednak połowy łupu Czechów. Pavel Tatarski stoi przed ważną decyzją.

[Fryzjer]

Bitwa Czterech Armii pod Lutzkieml (1209 rok)

I Armia Sandomierska (Gen. Czartoryski) vs. Armia Połowców (Ks. Damian) + Hołoto spod Młota (ks. Przemysław Włóczny vs. ludność lutzka (gen. Peter z Lutzka)

Niespodziewanie pod Lutzkiem rozegrała się największa i najbardziej krwawa jak bitwa dekady. Po raz pierwszy stanęły naprzeciw siebie wojska Przymierza Państw Południowych i Przymierza Państw Północnych. Na boczny tor zeszło podbicie neutralnego miasta Lutzk. Ambitni generałowie skupili się na starciach pomiędzy sobą.

Pierwszy na polu bitwy pojawił się ks. Czartoryski z I Armią Sandomierską. Rozstawił swoje wojska po prawej stronie miasta. Rozdzielił łuczników na dwa równe oddziały, a następnie rozpoczął szturm na miasto. Mieszkańcy Lutzka uzbrojeni w widły, topory i młoty wystawili niewielkie regimenty. Zdążyli przed przybyciem najeźdźców postawić drewnianą palisadę. Jednak dobrze wyszkoleni i wyposażeni żołnierze lekkiej piechoty bez trudu przedarli się przez fortyfikacje i zaczęli walczyć. Tracąc kilkunastu wojowników pokonali oddział chłopski liczący stu żołnierzy.

Wtem pojawił się książę Damian na czele wojsk Połowców. Jego główną siłę stanowiły olbrzymie oddziały łuczników, które ustawił za o połowę mniej licznymi wojskami piechoty. Swoich żołnierzy do walki wręcz podzielił na 3 oddziały po stu wojowników i zajął pozycję po lewej stronie miasta. Pierwszy regiment dokonał szturmu na miasto. Także bez problemu rozwalił palisadę i wymordował kolejną setkę mieszczan, tracąc piętnastu swoich ludzi. Pozostałe dwa oddziały wraz z większością strzelców zaatakowały niespodziewających się niczego piechociarzy Czartoryskiego. Początkowo przewaga była po stronie Damiana, który element zaskoczenia wykorzystał doskonale. Jednak doświadczony baronet sandomierski, który miał już na swoim koncie wspaniałe zwycięstwa pod Sączem i Przemyślem, rychło ustabilizował sytuację w swoich szeregach. Zaczęto odpierać mniej licznych ludzi księcia połockiego. Ofiary padały ze wszystkich stron, krew się lała niemiłosiernie, miecze szczękały, strzały świszczały... istna rzeź. Widać było, że Połowcy niedawno przyjęli chrześcijaństwo, bo ich barbarzyńskie i bezlitosne zachowania przerażały wręcz Sandomierzan. Po kilkugodzinnych starciach książę Damian wycofał się, aby zreorganizować oddziały. Padło 146 jego piechociarzy i 100 Łuczników. Czartoryski stracił 200 żołnierzy Lekkiej Piechoty i 50 Łuczników.

Dowódca wojsk halickich, Peter z Lutzka zdecydował się na zawarcie układu z baronetem Czartoryskim. Oddał się w jego opiekę i przekazał władzę nad miastem. Sandomierzanie otrzymali wsparcie 240 uzbrojonych chłopów i mieszczan.

O świcie książę Damian znowu zaatakował. To niesamowite! Rozmnożone oddziały w pełnię księżyca? Nie, to Hołota spod Młota dowodzona przez władcę pruskiego Przemysła Włócznego dotarła pod Lutzk, przemierzając wzdłuż prawie cały obszar Polski, aby wspomóc swoich sprzymierzeńców. Siedmiuset piechociarzy i tyleż samo łuczników - oto jakie wsparcie otrzymali Połowcy. Teraz Przymierze Państw Północnych posiadało realną przewagę. Baronet Czartoryski nie stracił jednak trzeźwości umysłu. Walka rozgorzała. Z pomocą Petera Sandomierzanie zdołali napaść z tyłu strzelców wroga. Lecz zdarzył się wypadek: w pewnej chwili jeden z łuczników sandomierskich, który stracił orientację, pomylił Czartoryskiego z Damianem i zadał śmiertelny strzał. Dowódca wojsk sandomierskich poległ. Peter z Lutzka zaproponował Połowcom układ podobny do tego, który zawarł z Czartoryskim. Jednak Przemysł zamordował go własną Włócznią, a Damian nakazał wybić do nogi wszystkich zdradzieckich Haliczan. Armia Sandomierska wpadła w popłoch. Rozpoczęła się rzeź. Polegli prawie wszyscy z Południa, nieliczni zdołali dotrzeć do miasta. Tam jednak czekali już na nich pruscy egzekutorzy. ,,Tylko śmierć jest pewna"...
Polegli wszyscy żołnierze I Armii Sandomierskiej, z baronetem Czartoryskim włącznie. Bitwę zwyciężyły zjednoczone siły Prusaków i Połowców. Armia Damiana straciła wszystkich żołnierzy Lekkiej Piechoty i łącznie 200 Łuczników. Wojska Przemysława uszczuplały o 200 piechociarzy i tyleż samo strzelców. Księstwo Połockie przejęło kontrolę nad miastem Lutzk. W skarbcu nie było jednak ani grosza, wszystko wydano na fortyfikacje i zbrojenie ochotników przed bitwą.